Haber: CEYLAN SAĞLAM- Kamera: DURSUN ALKAYA
Yıldızlar Holding’in Eskişehir’deki Yunus Emre Termik Santrali’ni işleten Doruk Madencilik’te, ekonomik ve sosyal haklarını talep etmek için 4 gün önce açlık grevine başlayan 165 maden işçisinin ailesi, bugün Ankara’ya gelerek eylem gerçekleştirdi. tepkilerini kelimelere dökmek için holding önünde bir basın açıklaması yaptı. Bir maden işçisinin eşi, “Kaç gündür aç, susuz yaşıyorlar? Biz bunlara nasıl dayanacağız? Artık dayanamıyoruz, yorulduk. Onlar imza atarken kalem alamadık. altın kalem. Açıklama istiyoruz. Kimse yaşadığımız sıkıntıyı bilmiyor. Sesimizi duyan var mı?”
Ankara’nın Nallıhan ve Beypazarı ilçeleri ile Eskişehir’in Mihalıççık ilçesi arasında faaliyetlerini sürdüren Yunus Emre Termik Santrali ile maden işletmesinde çalışan 165 işçi, ekonomik ve sosyal haklarını alamadıklarını belirterek 8 gün önce oturma eylemi başlattı. Başarısız olan işçiler, 4 gün önce protestolarını açlık grevine dönüştürdü. Maden işçilerinin aileleri bugün Ankara’ya gelerek tepkilerini dile getirdi ve Yıldızlar Holding önünde basın açıklaması yaptı.
Basın açıklamasının ardından ailelerin kendi aralarından seçtiği üç kişi, Yıldızlar Holding yöneticileriyle görüştü. Yıldızlar Holding Yönetim Kurulu üyeleri, çalışan eşleri ve patronla yapılan toplantının ardından basın toplantısı düzenledi. Yıldızlar Holding İcra Kurulu Üyesi Aydın Şişman, “Santralin devrini gerçekleştirdik. Madenlerin devri devam ediyor. Santralin devri nedeniyle santralin ruhsatlarını güncel tuttuk. Kısa sürede sona erecek. Ancak mevcut grev KİAŞ’a aittir.”
“SESİMİZİ HERKES DUYSUN”
Holding önünde bekleyen aileler gözyaşlarını tutamayarak yetkililere tepki gösterdi. Bir maden işçisinin eşi ise, “Kaç gündür aç, susuz yaşıyorlar? Biz bunlara nasıl dayanacağız? Artık dayanamıyoruz, yorulduk. Onlar çalışırken kalem alamadık. Altın kalemle imza atıyoruz. Açıklama istiyoruz. Kimse ne yaşadığımızı bilmiyor. Kimse duymuyor sesimizi.”
O sırada Türkiye Maden İşçileri Sendikası Orta Anadolu Şube Sekreteri Selim Arslan, isyancı kadına, “Abla, bunu yaparsan bir daha hiçbir yere gitmeyeceğiz. Hadi bin arabaya.”
” ŞİMDİ DUYUN, YAŞAMIYORUZ”
Bir başka maden işçisinin eşi ise, “Anlaşamıyoruz, para olmadığı için çocuğumu dövüyorum. Sesimizi duyan var mı? Bu dünyada başka bir dünya var. Duyun artık anlaşamıyoruz. Okullar kapanıyor.” Açık, çocuğuma kıyafet alamadım, param yok.”
Bir başka madencinin eşi ise, “Deprem oldu, madencilerimiz kurtardı. Halkımız susmadı ama biz neden susuyoruz? Madenciler 7 gündür ev görmedi.”
” BİR KİTAP DAHA ALABİLİRİM”
Bir başka kadın ise, “8 yıldır burada gurbetçiyim. Kiracıyım. Henüz çocuklarıma alışveriş yapamadım, defter bile alamadım. 6 yıldır eşimi görmüyorum” dedi. günler. Şu anda hepimiz üzgünüz. Onlardan bir şey istiyorum. Bize verdikleri bu imkanlarla bir ay aileleriyle birlikte yaşayabiliyorlar. Bakalım ne olacak. Çocuklarımıza bir poşet bile alamıyoruz. 100 lira ya da 200 lira çünkü pahalı. Bir ay bize verdiği imkanlarla geçinsinler. Başka bir şey istemiyorum” diyerek olayları kınadı.
